Podiumprogramma van het najaar: Say yes to performance!

Jaamil Olawale Kosoko, Eisa Jocson, Florentina Holzinger, Dana Michel, Rósa Ómarsdottir, Ana Pi, Antonia Baehr, Alma Söderberg & Aurelie di Marino

Woensdag 23 augustus 2017 — We zitten op hete kolen voor de aftrap van het nieuwe focusprogramma The Future is Feminist, maar eerst verwelkomen we het Theaterfestival met voorstellingen van Hannes Dereere & Silke Huysmans, Dounia Mahammed en Boris van Severen & Jonas Vermeulen.

Met het focusprogramma proberen we handvaten te geven in de wirwar aan interpretaties en opinies binnen het feminisme. We buigen ons over de term intersectionaliteit in de voorstellingen van Jaamil Olawale Kosoko, Dana Michel en Aurelie di Marino. Florentina Holzinger en Eisa Jocson doen ons nadenken over het (vrouwelijk) lichaam, over de objectivering ervan, de representatie in de media, de complexiteit en het genot. We herdenken het tweedelige concept man - vrouw bij het werk van Antonia Baehr gelinkt aan queer feminisme. We verdiepen ons verder in deze thema's tijdens reading groups, after talks en masterclasses.

#intersectionality #blackidentity #inequality #immigration #racism #stereotype
#femalebody #nakedbodies #sexuality #diversity
#postbinary #genderneutrality #queerfeminism #lesbians #LGBTQ

Bekijk het volledige programma op beursschouwburg.be

☞ SAVE THE DATES

29 - 30 september Openingsweekend The Future is Feminist

31 oktober - 4 november Bâtard Festival

☞ THE FUTURE IS FEMINIST - PODIUMPROGRAMMA

29 & 30 september - Belgische première: Jaamil Olawale Kosoko (US/NI) - #negrophobia - performance
Kosoko verkent de tegenstrijdige gevoelens van (erotisch) verlangen naar en angst voor het zwarte lichaam en confronteert de toeschouwer met zijn sluimerende vooroordelen. #negrophobia evolueert moeiteloos van voorgehouden spiegel naar lecture-performance, slam poetry tot rituele séance. Via een Ku Klux Klan-hymne en een essay door James Baldwin: het stuk ontleedt racisme op een bijna wetenschappelijke wijze. meer info

6 & 7 oktober - Belgische première: Eisa Jocson (PH) - Princess - dans
Choreograaf Eisa Jocson, die in Manila woont, observeert dit schijnbaar universele geluk vanuit een bepaald perspectief: Disneyland Hong Kong is de grootste werkgever voor Filipijnse dansers in die regio. Door hun huidskleur worden ze echter alleen in betekenisloze schaduwrollen gecast. meer info

13 & 14 oktober - Florentina Holzinger (AT) - Apollon Musagète - performance/dans
Danser-choreograaf Florentina Holzinger staat bekend als een erg fysieke en bijzonder explosieve performer. Inspiratie voor haar vaak brutale producties put ze uit disciplines als kick box, circus, striptease of yoga. Deze keer gaat ze aan de slag met neoklassiek ballet én met een volledig vrouwelijke cast. Voor Apollon Musagète laat ze zich inspireren door George Balanchine, één van de grootste choreografen van de 20e eeuw. meer info

27 & 28 oktober - Belgische première: Dana Michel - Yellow Towel - performance/dans
In dit intrigerend werk ben je getuige van een vreemd creatuur dat zich op scène ontpopt tot verschillende gedaantes. Wie Mercurius George eerder dit jaar in onze zaal zag, weet dat die zich mag verwachten aan een fascinerende performance door één van de meest emerging kunstenaars van de Canadese underground dansscene. Dana Michel won een Zilveren Leeuw op de Biennale in Venise. meer info

24 & 25 november, première: Rósa Ómarsdottir - Traces - dans
Ómarsdóttir onderzoekt of en hoe antropomorfe praktijken (waarbij menselijke eigenschappen toegeschreven worden aan dieren, planten of objecten) hun eigen omgeving kunnen beïnvloeden. Ze bouwt daarvoor een decor dat verwijst naar uiteenlopende landschappen. Aan de hand van rituelen probeert ze het decor te ‘veranderen’. De toeschouwers en dansers bevinden zich in een magisch, dynamisch en steeds wijzigend landschap waarin het na verloop van tijd niet meer duidelijk is of de scenografie de dansers aanstuurt of omgekeerd. meer info

1 & 2 december, double bill:
Bryana Fritz - Indispensible blue - performance
If software exerts a choreographic force on the user, how can she employ dance as a means to escape its clutch? Fritz probeert te ontsnappen aan de voorgeprogrammeerde patronen waarin software onze dagelijkse computerhandelingen stuurt. We gebruiken het allemaal dagelijks op functionele wijze. Kan je alle functionaliteit laten varen en op een speelse manier van digitale algoritmes poëzie maken? meer info
&
Ana Pi - première: NoirBLUE - dans
Als we de discipline dans onder de loep nemen, merken we dat de kleur zwart bijzonder aanwezig is, bijna als enige kleur. Welke bewegingen zouden ontstaan als we dezelfde etymologische procedure zouden toepassen op een choreografie? Hoe ziet een blauwe dans eruit die als afgeleide ontstaat van een dans, die we als zwart beschouwen? Van een sacrale, traditionele en populaire vorm tot de huidige manifestaties en betogingen, gerelateerd aan zwarte bevolkingsgroepen in Afrika en de diaspora? meer info

8 & 9 december - première: Antonia Baehr - Normal Dance - dans
Antonia Baehr werkt al ongeveer 15 jaar als choreograaf en toch is Normal Dance haar eerste echte dansvoorstelling. Baehr nodigt haar vrienden uit om samen met haar een stuk te maken. In tegenstelling tot Baehr gaan zij niet vaak naar dansvoorstellingen kijken, toch zijn er heel wat andere zaken die hen binden, zoals bijvoorbeeld het feit dat geen van hun lichamen echt getraind is om de bewegingen of acties uit te voeren die bij dans komen kijken. Het lichaam van deze drie in Berlijn wonende dames kenmerkt zich door the embodiment of female masculinity: er is ‘serieus wat pak aan’, ze hebben stevige fundamenten, een sterke lichaamsbouw en blinken uit in bigness. meer info

14 & 15 december - Alma Söderberg - Nadita - performance/dans
Muziek en een muzikale experimentele interpretatie van stemgeluid is een essentieel element en een rode draad doorheen het oeuvre van de Zweedse performer Alma Söderberg. Niet voor niets wordt ze de human sound and dance machine genoemd. meer info

21 & 22 december - avant-première: Aurelie di Marino - If there weren’t any blacks you’d have to invent them - théâtre
If there weren’t any black you’d have to invent them is een film van Johnny Speight uit 1968. Bijna exact 50 jaar na het uitkomen van deze film spelen 5 acteurs zich in een reënactment de pleuris door maar liefst 16 rollen te vertolken. Al spelende proberen ze om Speights visie op racisme en identiteit uit de mythische jaren ‘60 naar het nu te vertalen: een anachronistische spiegel die akelig veel van het heden onthult. meer info

---